‘Kijkt’, zegt hij en stroopt een mouw op. Op zijn arm een getatoeëerde band waarvan de twee uiteinden elkaar net niet raken. ‘Ze hebben elkaar nodig om een geheel te worden. Voor mij is dit het symbool dat je alleen beter kunt worden als je samen beter wordt.’ 

Nicholas Ninaber van Eijben, alias Nic is een spraakwaterval die van enthousiasme over zijn woorden buitelt als hij aan het vertellen slaat. Net als Sam van Tol van het duurzame Correctbook is hij een selfmade social entrepreneur die per toeval in de business rolde. De business: kunstvoorwerpen van afgedankte teenslippers en tassen en zitzakken van hergebruikte stof. Het toeval: broer Michael die na een stage in Nairobi met dierenbeeldjes van teenslippers thuiskwam. Of ze niet iets meer zouden kunnen doen voor de tien mensen van Ocean Sole die de dieren vervaardigden?

Nic&Mic

Het is het begin van Nic&Mic: twee Brabantse broers die besluiten zich in te zetten voor een handvol vakmensen in een Oost-Afrikaans land. Vakmensen die van de talloze teenslippers die overal worden achtergelaten, figuurtjes snijden. Veelal dieren van de savanne: de giraffe, de olifant of de neushoorn. 

Teenslippers vormen in veel landen het enige schoeisel. Geschat wordt dat er zo’n drie miljard mensen op slippers lopen. Ze zijn immers goedkoop. Alleen, na gebruik worden ze weggegooid en komen ze ondermeer in rivieren en zee terecht waardoor ze bijdragen aan de plasticsoep.

Van hun spaargeld kopen de twee broers een paar reuzegiraffen en een olifant . Vervolgens zeulen ze die dieren het land door van markt naar festival. Nic: ‘De bedoeling was ze te laten zien en vervolgens via crowdfunding geld op te halen voor hun bedrijfje. 

Crowdfunding

Crowdfunding was acht jaar geleden nog niet zo bekend en veel mensen zeiden meteen: “Ah wat mooi kan ik ze niet kopen?’” ‘Uh nee’ zeiden we dan, maar je mag wel een bedrag via crowdfunding overmaken en dan zorgen wij dat je er een krijgt. De bedoeling was dat we genoeg zouden hebben om een container vol te laten komen.’

Ze halen uiteindelijk 14.000 euro meer op dan de gewenste 10.000 euro. En daarmee kunnen ze een hele container bestellen. En hielden nog geld over om een site te beginnen. 

‘Natuurlijk verliep het niet zonder slag of stoot’, lacht hij. ‘Zo hadden we een bedrijf dat duizend giraffen bestelde. Kwamen die beesten aan, zagen ze er heel anders uit dan de originelen die we hadden laten zien. “Klopt. Deze zijn veel mooier”, luidde de reactie uit Kenia. Dat waren ze ook wel, maar ja dat was niet helemaal het idee. Gelukkig vormde het geen bezwaar.’ 

Ashanti

Ze doen alles zelf. Nicholas, zijn broer en inmiddels is ook zijn vrouw Annelie voor het bedrijf werkzaam. En dan is er nog Wonder Woman die achter de schermen de bedrijfsplannen schetst. Nee, er staat geen grote auto voor de deur. Iedereen die een beeldje koopt, krijgt een app van Nicholas of Annelie met een keuze uit diverse beeldjes.

Ja heel arbeidsintensief en nee Wonder Women vindt dat vast niet slim, maar zo steekt hij nou eenmaal in elkaar. Daarom kunnen ze echter wel de makers een maximale marge bieden. ‘Meestal krijgen de kunstenaars maar tussen de tien en de twintig procent. Bij ons is dat zestig procent van de prijs en wel zeventig procent voor een masterpiece.’

Inmiddels zijn de kunstwerken van teenslippers uitgebreid met zitzakken en tassen van Ashanti uit Zuid-Afrika. ‘Van die teenslippers heb je restmateriaal en we vroegen ons af of je daar niet iets mee kunt doen? Als vulling voor een zitzak bijvoorbeeld. Want dan ben je echt cradle to cradle bezig. En zo kwamen we uit bij Ashanti in Zuid-Afrika. Zij weven van afgedankt katoen uit de kledingfabrieken nieuwe stoffen.

Ocean Sole

‘De teenslippersresten in zitzakken verwerken bleek helaas onhaalbaar. ‘Voor een zitzak bleek je wel heel veel resten nodig te hebben waardoor het ding te zwaar en te hard werd. Maar nu vullen we ‘m met Cradle2Cradle EPS parels gemaakt van aardappelschillen.’

Inmiddels is Ocean Sole in Kenia uitgegroeid tot een bedrijf waar zeventig gezinnen van kunnen leven. Er is een machine aangeschaft, want het handwerk was zwaar. Niet om met minder mensen te werken maar juist om ze het zware werk uit handen te nemen. Nic voelt zich verantwoordelijk voor die gezinnen. Dus gaat hij niet in zee met grote investeerders. “Als zo’n investering misloopt, zijn zij de gebeten hond.

Het moet ook niet te groot worden. Kijk, je spullen bij een keten als de Bijenkorf wegzetten, lijkt heel leuk maar dan is iedereen binnen een jaar je werk spuugzat. Daarbij vragen grote concerns grote marges. Nu ontdekken steeds andere mensen ons waardoor we iedere keer weer ons verhaal vertellen en dat is mooi. We willen ook niet te hard knallen, denk aan die 70 families houden we onszelf en de mensen in Kenia voor.’

Dog Art

Dat neemt niet weg dat Nic voortdurend vol nieuwe plannen zit. Gerecycled glas uit Zanzibar bijvoorbeeld vult straks de webwinkel. En dan is er het nieuwe partnerschap met Hulphond Nederland. Want als je van teenslippers olifanten kunt maken, kun je er dan ook geen honden van laten maken? Je eigen hond bijvoorbeeld? En wat als ze dan twintig procent van de verkoop van die Dog Art, zoals ze het meteen maar genoemd hebben, aan een goed doel geven? Aan Hulphond Nederland bijvoorbeeld?

En zo zorgen afgedankte teenslippers niet alleen voor kleurrijke kunst maar ook voor werkgelegenheid, bewustzijn over de plasticsoep, hergebruik van materiaal en voor steun aan een Nederlandse hulporganisatie voor mensen met een beperking.

Nic: ‘Ja zo zie hoeveel je met een paar afgedankte teenslippers kunt geven.’

Hoe kun jij geven?

• Door kunst van Nic&Mic te kopen draag je bij aan werkgelegenheid, bewustwording over de plasticsoep en hergebruik je materialen
• Door je eigen hond van teenslippers te bestellen, steun je Hulphond Nederland

Meer inspiratie over geven? Lees ook:

• Ze kunnen nog niet niet een spijkerbroek dichtknopen
• Als je een initiatief goed incorporeert, wordt er meer gegeven
• Hoe een doggybag tot een duurzaam schrift leidt