Soms, als je beelden van de plasticsoup, daklozen in de kou of de wanhoop van migranten dobberend op zee ziet, bekruipt het gevoel: maar wat kan ik in doen? Hoe kan ik bijdragen? Ik ben maar alleen en het probleem is zo overweldigend groot. Waar te beginnen?
In Het verschil laten we mensen aan het woord die op enig moment gewoon zijn begonnen bij te dragen. Vaak zonder vooropgezet plan, maar vanuit hun gevoel dat toekijken niet langer een optie was. Dat het overigens niet altijd van een leien dakje ging, hoort er ook bij. Zoals Sam van Tol van Correctbooks ooit zei: ‘Je moet het gewoon doen, dan zie je vanzelf wel wat je tegenkomt.’
Deze week Esther Smit van mede-oprichtster Oxious, wereldverbeteraar in de textielindustrie.
Een goedlachse onderneemster met een onvervalste Rotterdamse tongval. Drs. Textiel zegt ze zelf schertsend. Ooit bestuurskundige, ooit juf. Maar in de ambtenarij kon ze haar ei niet kwijt. Te politiek, te log, te niet meebewegend. Dus moest er een andere baan komen. Maar wat? Ze kwam terecht als tijdelijke hulp bij een bedrijf in promotionele gadgets.
Op een beurs voor promotionele gadgets keek ze verbaasd om zich heen. Wat waren er veel lelijke gadgets. Was dit hoe mensen hun klanten waardeerden? Op kantoor van het bedrijf was daar die vrouw die de producten naar Turkije exporteerde zonder al te veel succes. ‘Was het niet veel slimmer om spullen uit Turkije te importeren?’, vroeg ze zich af. Ze deed een poging. Met een geleende tuintafel en een paar schuttingen stond ze nu zelf op een beurs. Met hamamdoeken, toen nog onbekend. Het werd goed ontvangen. En zo begon haar eigen bedrijf Oxious. Een bedrijf met liefde voor de planeet.
Ze had een concurrent. Loes met de Turkse man. Ze schakelde de concurrentie uit door Loes compagnon te maken. Twee vrouwen die samen duurzame hamamdoeken in Turkije lieten weven en naar Nederland brachten. Doeken vervaardigd door vrouwen in een klein dorpje waar vrouwen prachtig weefden, maar wel ieder achter de eigen voordeur.
Esther en Loes kochten machines en nodigden de vrouwen uit in het bedrijfje te komen werken. Dat had wat voeten in de aarde. Buitenshuis werken was ongekend. Drie vrouwen durfden het aan. Ze kregen een vast salaris, een ziektekostenverzekering. De vrouwen groeiden door, haalden hun rijbewijs, er kwamen nieuwe vrouwen. Inmiddels onderhouden de vrouwen twintig huishoudens in het dorp en is het verhaal het product overstegen.
Onrecht. Ze is als wereldverbeteraar geboren. De wereld moet een goede plek zijn voor iedereen. Dat zie je in hun producten terug. De textielindustrie is één van de meest vervuilende industrieën. Voor textiel zijn er enorme hoeveelheden land, water, energie en chemicaliën nodig en de CO2-uitstoot is gigantisch.
Bij Oxious zijn de hamamdoeken gemaakt van 50% gerecycled materiaal dat op verschillende plekken wordt gehaald en waarvan nieuwe garens worden vervaardigd. Ook wordt het afvaltextiel uit het atelier wordt benut en er wordt geen verf toegevoegd, dus werken ze met de kleuren die op dat moment voorradig zijn.
Als het schijnbare onmogelijke mogelijk wordt. Als Obama president wordt, als mensen van ver komen om het voor elkaar te krijgen.
De podcast met Herman Wijffels door New Female Leaders
Haar grootste uitdaging / hindernis
Ongeduld. Soms wil ze nu eenmaal sneller dan de omgeving.
Mag dat ook iets toekomtgerichts zijn? Ze is hard bezig met Give Back Friday als reactie op Black Friday. Want aansporen om te kopen? Dat past echt niet meer in deze tijdsgeest. Give Back Friday moet een dag van bezinning worden. Een dag om iets (terug) te geven aan een ander. Op Give back Friday zullen ze iets koppelen aan de dag van de vrijwilliger. Samen met hun Instagramachterban zullen ze bedenken aan wie ze willen geven.
Inspiratie aan anderen en zij wordt op haar beurt ook voortdurend geïnspireerd door anderen. En op een ander niveau geeft ze veel met haar bedrijf aan mensen die het nodig hebben, zoals hamamdoeken aan vluchtelingen op Lesbos.
Wees open!, Als je dat durft, geef je een hoop.
4 Comments
Weet niet of het gepast is om als de vader van……een reactie te schrijven. Dit lezende ben je dan toch trots. Als ouders probeer je het goed te doen en uiteindelijk plukken de kinderen de vruchten in de toekomst. Gelukkig konden wij onze kinderen kansen bieden en die heeft Esther gepakt. Ze is ambitieus, vasthoudend, kritisch en iemand met een visie. Wat mooi om dit over haar te lezen en oe anderen haar beschrijven. Trots
Wow, wat mooi om te lezen en natuurlijk mag je als trotse vader reageren! Alleen maar fijn. En mooi dat je dat als je vader je dochter het goede hebt trachten mee te geven. Dat lijkt ruimschoots gelukt!
Super mooi Esther! Ik ken het verhaal natuurlijk al maar heb enorm veel bewondering voor jou. Jouw kracht zit in vooruit kijken en altijd in oplossingen denken. En aan een betere wereld voor iedereen.
Hey wat leuk zo’n enthousiaste fan.